Winkelcentra, metrostations en veel andere kunstmatig verlichte omgevingen zijn vaak ongekleurde, statische plekken. Philips design heeft een oplossing bedacht om deze plekken minder statisch te maken: openbare zitplaatsen die door op te lichten, te dimmen of van kleur te veranderen reageren op passanten en mensen die gaan zitten.
Het gebruik van kunstlicht als expliciete sfeermaker draagt de belofte in zich om de manier waarop we kunstlicht gebruiken te veranderen. Nieuwe verlichtingstechnologiëen geintegreerd met de objecten die ons omgeven stellen ons in stata om op een andere manier gebruik te maken van kunstlicht. Als je thuis bent, met vrienden, wat zou er mooier zijn dan het licht wat zich aanpast aan je gemoedstoestand zonder dat je er iets voor hoeft te doen?
'Glowing places' doet dit voor de publieke ruimte. Deze studie onderzoekt hoe lichtbronnen interactief met mensen kunnen omgaan, zonder dat daar een schakelaar aan te pas komt.
In samenwerking met het Helen Hamlyn Research Centre heeft Philips onderzocht hoe mensen reageren op veranderende lichtcondities. De proefpersonen werden meegenomen naar een publieke ruimte, met een verlichte bol, die onafhankelijk van zijn omgeving van licht en kleur veranderd. De proefpersonen werd gevraagd aan te geven waar ze dachten dat de bol opreageerde. De verklaringen van mensen op deze bol geven een indruk van welke verwachtingen mensen hebben van veranderend licht.
'Glowing places' zijn kunststof stoelen met ingebouwde led-verlichting en sensoren, die de aanwezigheid van mesnen in tijd meten. Zowel de het aantal mensen als de duur van hun aanwezigheid bepalen een sociaal interactief patroon dat door gepatenteerde software wordt vertaald in lichteffecten in het meubilair. Ook kan het sociaal interactief patroon vertaald worden in lichteffecten die geprojecteerd kunnen worden op gevels of plafonds. Veel mesnen, die gedurende een korte tijd aanwezig zijn veroorzaken een lichtpatroon wat dynamiek uitdrukt, terwijl een kleinaantal mensen wat langer aanwezig blijft een zacht, gedimd licht veroorzaakt.
'Emotionele gebouwen' zij nbelangrijk, omdat het gedragspatroon van mensen constant veranderd, en mensen ook hun gdrag aanpassen naargelang de atmosfeer en dus ook liochtintensiteit van de omgeving. De verlcihting van publiek ruitmes is daarentegen veelal statisch uitgevoerd en maakt geen onderscheid tussen het ene gebruik en het andere gebruik.
Een winkelcentrum wat zijn verlichting kan aanpassen aan het moment van de dag, en dus kan aanpassen aan de verwachtingen die mensen hebben van het lichtpatroon over de dag heeft een propositie in de beleving van mensen. Wachtruimtes kunnen minder vervelend en bedrukkend zijn, als ze niet zijn uitgevoerd als fel verlichte ruimtes met meubilair, maar als de bezoekers verwelkomen, en veranderen naargelang het bezoekerspatroon zich aanpast. Hierdoor wordt de activiteit van wachten anders beleefd.
Meestal wordt de verlichting gekozen door een ontwerper, en moet het maar net treffen of mensen dat op het moment dat ze er zijn als prettig ervaren. Dit systeem wil het principe omdraaien: verlichting die zich aanpast aan het tijdstip en tijdsduur dat mensen er zijn, en hoeveel mensen er zijn. Het resultaat is verlichting die een sociale interactie tot stand brengt. Dit is belangrijk omdat publieke ruimten een gevoel van saamhorigheid of sociale structuur kunnen oproepen. De verlichte stoelen vormen een aangename omgeving voor een goed gesprek, maar brengen mesnen ook samen op meer subtiele manieren. Het licht in de stoelen drukt de omringende activiteit uit, en dat is iets was voorbijganers opvalt: ze merken intiutief dat er iets gebeurt, en dat roept een gevoel van saamhorigheid en persoonlijkheid op.
Foto: Philips
